بگو که شما سنگ باشید یا آهن.
(50)یا
خلقتی (سختتر از سنگ و آهن) از آنچه در دلتان بزرگ مینماید (باز به امر
خدا زنده میشوید)، پس خواهند گفت: که ما را دوباره زنده میکند؟ بگو: همان
خدایی که هم اول بار شما را آفرید؛ آنگاه آنها سر به سوی تو جنبانده
گویند: پس این وعده کی خواهد بود؟ بگو: شاید که از حوادث نزدیک باشد (زیرا
مرگ به هر کس نزدیک است و قیامتش به مرگ برپا میشود).
(51)روزی
که خدا شما را بخواند و شما (سر از خاک بیرون کرده و) با حمد و ستایش او
را اجابت کنید و تصور میکنید که جز اندک زمانی (در گورها) درنگ نکردهاید.
(52)و
بندگانم را بگو که همیشه سخن بهتر را بر زبان آرند، که شیطان (بسیار شود
به یک کلمه زشت) میان آنان دشمنی و فساد برمیانگیزد، زیرا دشمنی شیطان با
آدمیان واضح و آشکار است.
(53)خدا
صلاح حال شما را بهتر میداند، اگر بخواهد (و صلاح بداند) به شما لطف و
مهربانی کند یا اگر بخواهد (و مصلحت باشد) مجازات و عذاب فرماید، و ما تو
را وکیل و نگهبان بندگان نفرستادهایم (بر تو تنها رسالت و اتمام حجت است).
(54)و
خدای تو به آن که در آسمانها و زمین است داناتر (و به قابلیت هر موجودی
آگاهتر) است، و همانا ما بعضی از انبیاء را بر بعضی دیگر برتری دادیم و به
داوود زبور را عطا کردیم.
(55)بگو:
این بتها را که به جز خدا (مؤثر در حوائج خود) میپندارید بخوانید تا
ببینید که نه دفع ضرری از شما توانند کرد و نه تغییر حالی به شما توانند
داد.
(56)آنهایی
که (کافران به خدایی) میخوانند آنان خود به درگاه خدا وسیله تقرب
میجویند، تا که مقربتر باشد؟ و امیدوار به رحمت و ترسان از عذاب اویند،
که البته از عذاب پروردگارت باید سخت هراسان بود.
(57)و
هیچ شهر و دیاری نیست جز آنکه ما پیش از ظهور روز قیامت اهل آن شهر را یا
هلاک کرده یا به عذاب سخت معذب میکنیم. این حکم در کتاب (علم ازلی حق)
مسطور است.
(58)
و
ما را از فرستادن آیات و معجزات (دلخواه آنان) جز تکذیب پیشینیان چیزی
مانع نبود، و به ثمود (قوم صالح) آن ناقه را که آیتی روشن بود (و همه
مشاهده کردند) بدادیم، اما درباره آن ظلم کردند (و ناقه را پی نمودند)، و
ما معجزات و آیات را جز برای آنکه (مردم از خدا) بترسند (و هدایت شوند)
نمیفرستیم.
(59)و
(ای رسول ما، به یاد آر) وقتی که به تو گفتیم خدا البته به (همه افعال و
افکار) مردم محیط است، و ما رؤیایی را که به تو ارائه دادیم و درختی را که
به لعن در قرآن یاد شده (درخت نژاد بنی امیه و همه ظالمان عالم) قرار
ندادیم جز برای آزمایش و امتحان مردم. و ما آنها را میترسانیم و لیکن آیات
بر آنها (از فرط شقاوت) جز طغیان بزرگ چیزی نیفزاید.
(60)و
(یاد آر) وقتی که فرشتگان را امر به سجده آدم کردیم پس همه سجده کردند جز
شیطان که گفت: آیا من سجده به آدمی که از گل آفریدی فرود آرم؟!
(61)گفت:
با من بگو آیا این آدم خاکی را بر من فضیلت و برتری دادی؟ (ای خدا) اگر
اجل مرا تا قیامت به تأخیر افکنی به جز قلیلی (چون معصومین و خواص مؤمنین)
همه اولاد آدم را مهار میکنم (و به دار هلاک میکشانم).
(62)خدا به شیطان گفت: برو که هر کس از اولاد آدم پیرو تو گردد با تو به دوزخ که پاداش کامل شماست کیفر خواهد شد.
(63)(برو)
و هر که را توانستی با آواز خود تحریک کن و به لغزش افکن، و با جمله لشکر
سوار و پیادهات بر آنها بتاز و در اموال و اولاد هم با ایشان شریک شو و به
آنها وعده (های دروغ و فریبنده) بده، و (ای بندگان بدانید که) وعده شیطان
چیزی جز غرور و فریب نخواهد بود.
(64)همانا تو را بر بندگان (خاص) من تسلط نیست و تنها محافظت و نگهبانی خدای تو (ای رسول، از شیطان آنها را) کافی است.
(65)پروردگار
شما همان است که به دریا برای شما کشتیها را به حرکت میآورد تا از فضل
خدا (یعنی روزی) طلبید، که او درباره شما بسیار مهربان است.
(66)